TÜRK TÖRESİNDE "BAŞ BAĞLAMAK".

Baş Bağlamak aslında Alp'lara ve Gelinlere özgü bir ritüeldir. Hun ve Göktürk Alp ve Kağanlarının BAŞLARI BAĞLIDIR. Türk kızları da evlenince başlarını bir bant ile bağlar. Bu gelenek Türkçe bir deyim olan "BAŞI BAĞLI" yani nişanlı ya da evli anlamına gelir.

Türkçe Bağlanmak; birisine ait olmak deyimini karşılar. "Evlilik Bağı" ya da "Başı Bağlı" kelimeleri de aynı anlamda bir aidiyet ve sadakat durumu ile alakalıdır.

Er ve Alp'ların da başı bağlıdır. Başlarındaki ipek ya da keten bez, ait oldukları Kağan ya da Bey'e BAĞLILIK ve SADAKATLERİNİ gösterir. Bu onların bir anlamda "Rütbe" işaretleridir. Muhtelif renklerde olması ise bağlı oldukları Boy Beyleri ile alakalıdır. Başka bir anlamda bu onların DAMGASIDIR.

Savaşlarda kendi arkadaşları tarafından öldürülmemek ve tanınmak için de bu tür, renkli bantlar kullanırlar.

Sevgili Emel Esin'e göre, Batı Türk Hükümdarı T’ung Yabgu'nun Saçları uzundu. Alnının etrafına on kadem boyunda bir ipek örtü sarmıştı ve bunun ucu arkasında sarkıyordu.

Hunlarda başlık ve kuşak rütbe işaretidir. Aynı şekilde Türk Alp'lar kemer ve kuşak kuşanır. Bu ritüel hem kağanlarına bağlılıklarını, hem de onların rütbelerini gösterir.

"Başı Bozuk" terimi de çok ilginçtir. Bu terim bir BEY ya da KOMUTAN'a bağlı olmayan eli silahlı askerler için kullanılır. Türkler de "Baş Seçmek" önemli bir kavramdır.

Nuray Bilgili..