HZ İSMÂİL (A.S) PEYGAMBER

Hz. İsmail (a.s) hayatı ve mucizeleri.

Hz. İsmail ismi

İsmail, Kur'ân-ı Kerim'de adı zikredilen peygamberlerdendir. Kendisine Allah'ın kurbanı anlamında Zebihullâh" da denir. İsmâil (a.s), Yemenden gelen Cürhümi kabilesine peygamber olmuştur. İsminin mânâsı Allah'a itaat eden"dir. İbrânice karşılığı İsmuyel"dir. Araplar İsmâil demişlerdir.

Hz. İsmail (a.s) Tevrat’a göre İsmâil, Hz. İbrâhim’in Hâcer’den ilk ve tek çocuğudur. Çocuğu olmayan Sâre câriyesi Hâcer’i eşine vermiş ve İbrâhim seksen altı yaşında iken ilk çocuğu İsmâil doğmuştur. Uzun müddet zürriyetsiz kalma endişesi taşıyan İbrâhim, İsmâil’i Allah’ın kendisine vaad ettiği mirasçısı olarak görmüştür. Ancak Sâre’nin de bir oğul doğuracağı müjdelendiğinde İbrâhim, ilk oğlu İsmâil’in Tanrı katında itibarının düşeceği kaygısına kapılıp, “Keşke İsmâil senin önünde yaşayabilse” demiş ve Allah, İsmâil’i mübarek kıldığını, neslini çoğaltacağını, İsmâil’in on iki beyin babası olacağını ve ondan büyük bir millet meydana geleceğini müjdelemiş, ancak ahdini İshak’la sabit kılacağını da bildirmiştir.

Hz İsmâil Cürhümilerin çocuklarıyla büyümüş, ok atmayı da onlardan öğrenmişti. Yiğitlik çağına geldiği zaman çok iyi ok atar ve attığını vururdu. Eslem kabilesinden bir cemaat yarış için ok atışırken Rasûlullâh S.A.V Efendimiz yanlarına varıp onlara:

Ey İsmâil oğulları! Ok atınız! Sizin atanız da mâhir bir ok atıcısı idi. (Buhâri, Enbiyâ, 9) buyurmuştur.

İsmâil (a.s), Babasının vefâtından sonra Kâbe ve hac ile ilgili hizmetleri yürütmeye devâm etti. İlk olarak Kâbe'ye örtü örttü. Yüce ALLAH, O'na Peygamberlik verdi, O'nu Mekke ve çevresinde oturan Cürhüm ve Amalika halkı ile Yemen kabilelerine, Me'ri ve Hadramevt taraflarına Peygamber olarak gönderdi. Hz İsmâil onları elli yıl islâm'a dâvet etti. Bâzıları imân etti, bâzıları ise küfründe inad etti. Fakat imân edenler pek azdı. İsmâil (a.s), sabır ve sebat ile vazifesine devâm etti. Âyet-i kerimede buyrulur:

(Habibim) İsmâil'i, İdris'i ve Zülkifl'i de (hatırla). Hepsi de sabredenlerdendi. (el-Enbiyâ, 85)

Hz İsmâil, va'dine sâdık, namaz ve zekâtı emreden ve Rabbi katında rızâya eren bir Peygamberdi. O'nun bu vasıfları, diğer bir âyet-i kerimede de şöyle beyân buyrulur:

Habibim! Kitâb'da İsmâil'i de zikret. Çünkü O, sözüne sâdıktı, rasûl ve nebi idi. Ehline (ve ümmetine) namazı ve zekâtı emrederdi. Rabbinin katında da rızâya mazhar olmuş bir kimse idi. (Meryem, 54-58)

1) Dikenli arâziyi yeşillik hâline getirmesi.

2) Kısır koyunların O'nun duâsı bereketiyle süt vermesi.

3) Koyunlarının yünlerinin ipek gibi olması.

4) Dûa etmesi ile yanındaki kumların un hâline gelmesi.

5) Zemzemin onun vesilesiyle çıkması ve kıyâmete kadar devam edecek olması...

Fârik vasfı: Sabır, hilm ve teslimiyettir.

Aleyhisselâm...