Ayvalık bugün matem havasında...
Anne; benim kızım hiç tatil yapmadı. Tüm sınavlarını verdi. Intorn doktor oldu. İlk kez tatile çıktı. Susurluk'ta mola verdi. Kızımla son kez bu moladayken mesajlaştım. Susurluk tostu değil böreğini yedim anne, diye yazdı.
Balıkesir de yolcu indirmiş, yolcu almış. Birkaç dakika sonra da bu kaza oldu. Nasıl olur diyordu...
Baba; Ayvalık garajında sabahın 05.00 den itibaren kızını beklemeye başlamış. Sabah 07.00 civarında kötü haber gelmiş...
Aracın asıl şoförü çok yorgun olduğundan Balıkesir çıkışı değişmiş. Yerine oturan da yolu bilmediğinden olacak ki hızlı girdiği virajda son yılların en büyük kazasını yapacaktı.
Anne; cehennem ateşi ne ki benim içinde yandığım ateşin yanında... Benim gördüğüm ağaç kömür karası artık... Benim dünyam karardı...
Baba; dostlarım geliyor, telefon ile arıyor ne yapabilirim ki güçlü görünmeye, ayakta durmaya çalışıyorum. Zaman zaman arka odaya gidiyorum. Kapıyı kapatıp ağlıyorum, kendim ile hesaplaşıyorum...
İnsan böyle büyük acılar karşısında çaresiz kalıyor. Gözyaşı dışında bir iki kelime söyleyecek gücü bulamıyor...
Bilge kızımız bu dünyadan gelip geçti. Ya hiç geçmeseydi. Ya hiç gelmeseydi. İyi ki bu dünyaya merhaba dedi. İlke'nin kardeşi oldu. Hatice öğretmenin Hüseyin ağbinin kızı oldu. Doktor olmak kolay değil. Olabilmek için çok büyük emek verdi. Özveri de bulundu. Bir hastası ona ördüğü bir işlemesini vermiş. O kadar mutlu oldu ki Vecdi bey dediğinde anne için için ağlıyordu.
İyi ki bu dünyadan geçti. Kısacık dünya ömrüne başarmanın değerini sığdırdı. Arkadaşlarında kıymetli anılar bıraktı.
Bilge kızımızı bugün ikindi vakti Saatli camiinden uğurluyoruz...
Saat 15.30 da Hastahanemizden alıyoruz...
Yattığı yer incitmesin meleğimizi...
Yaşadığımız sürece Bilge kızımızın ölmesine izin vermeyeceğiz...
Allah'ın rahmeti üstüne olsun...
Nurlar içinde uyusun...
Toker ailesinin başı sağolsun...
Hava bugün kurşun gibi ağır...
Bağır bağır bağırıyorum...
Koşun dostlar...
Kurşun eritmeye çağırıyorum...